Η Μοίρα όλων μας διαμορφώνεται από το τι κάνουμε και τι δεν κάνουμε. Μπορούμε να την αλλάξουμε; Ένα αόρατο χέρι γράφει την ειμαρμένη μας μερίδα στον κόσμο ή εμείς τη διαλέγουμε;
Κι είναι ανάλογα με την περίπτωση: Ίσως τα έχουμε στρωμένα όλα μπροστά μας. Ίσως συνηθίζουμε να αφηνόμαστε στα χέρια άλλων να αποφασίζουν για εμάς. Άλλωστε, όλοι αυτοί ενδιαφέρονται.
Ίσως, όμως, να μην έχουμε αυτή την ευκαιρία. Ίσως πρέπει να μπούμε μπροστά και να χαράξουμε το δικό μας ορίζοντα.
Όταν η καθημερινή σου πάλη γίνεται εναγώνια τροπή ενάντια στο χρόνο, η μοίρα απλώνει το χέρι της να σε αρπάξει. Τότε, το μόνο που έχει σημασία είναι το πόσο γρήγορα τρέχεις.
Στο κάτω κάτω, όλοι μας είμαστε οι αρχιτέκτονες της δικής μας κατάστασης. Το πραγματικά δύσκολο είναι να αλλάξουμε την κατάσταση που εμείς φέραμε με αντίπαλο τις συνθήκες που εμείς συν-διαμορφώσαμε. The choices we make and the things we say create the hands of fate.
Οπότε, πώς ανταπεξερχόμαστε στο δύσκολο αυτό μαραθώνιο, όταν η Μοίρα αδράχνει το χέρι της να σε συλλέξει; Τρέχεις όσο περισσότερο μπορείς. Δίνεις μια "προορισμένα χαμένη" μάχη, ξανά και ξανά, γιατί έτσι μόνο μπορείς να αποδυναμώσεις το κακό, αν όχι να το εξαλείψεις.
Και τότε φαίνονται οι πραγματικές σου αντοχές.
Κι είναι ανάλογα με την περίπτωση: Ίσως τα έχουμε στρωμένα όλα μπροστά μας. Ίσως συνηθίζουμε να αφηνόμαστε στα χέρια άλλων να αποφασίζουν για εμάς. Άλλωστε, όλοι αυτοί ενδιαφέρονται.
Ίσως, όμως, να μην έχουμε αυτή την ευκαιρία. Ίσως πρέπει να μπούμε μπροστά και να χαράξουμε το δικό μας ορίζοντα.
Όταν η καθημερινή σου πάλη γίνεται εναγώνια τροπή ενάντια στο χρόνο, η μοίρα απλώνει το χέρι της να σε αρπάξει. Τότε, το μόνο που έχει σημασία είναι το πόσο γρήγορα τρέχεις.
Στο κάτω κάτω, όλοι μας είμαστε οι αρχιτέκτονες της δικής μας κατάστασης. Το πραγματικά δύσκολο είναι να αλλάξουμε την κατάσταση που εμείς φέραμε με αντίπαλο τις συνθήκες που εμείς συν-διαμορφώσαμε. The choices we make and the things we say create the hands of fate.
Οπότε, πώς ανταπεξερχόμαστε στο δύσκολο αυτό μαραθώνιο, όταν η Μοίρα αδράχνει το χέρι της να σε συλλέξει; Τρέχεις όσο περισσότερο μπορείς. Δίνεις μια "προορισμένα χαμένη" μάχη, ξανά και ξανά, γιατί έτσι μόνο μπορείς να αποδυναμώσεις το κακό, αν όχι να το εξαλείψεις.
Και τότε φαίνονται οι πραγματικές σου αντοχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου