Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

Screaming for vengeance

Μας λένε ότι θα χάσουμε και δεν υπάρχει τρόπος να κερδίσουμε
Μας γεμίζουν το μυαλό πως είμαστε αδύναμοι για τα πάντα
   Και πως θα περάσουμε τη ζωή μας σα σταγόνες στον Μεγάλο Ωκεανό

Δε θα ευτυχήσουμε αν δεν συμβιβαστούμε
Και η ζωή μας συμβολικά θα χάνεται
   Στο βαλς των Χαμένων Ονείρων


Μα θέλουμε τη ζωή μας πίσω!
Όσα μας πήραν κάτω από το τραπεζομάντηλο της παιδικής μας ηλικίας

Ό,τι μάθαμε να αγαπάμε, να νοιαζόμαστε, να πονάμε
Τα θέλουμε πίσω!

Και θα πάρει καιρό

Και θα εξαντλήσει δυνάμεις
Και θα μας γονατίσει -
Μα θα το πάρουμε πίσω.

Εμείς, εμείς οι ίδιοι.

Και θα είναι μέρα μεσημέρι.







Ξαφνικά κλείνω τα μάτια και ξαναγίνομαι 5 χρονών, όπου όλα ήταν ονειρικά.

I close my eyes and sink within myself
Relive the gift of precious memories

Προσπάθησαν να με πείσουν ότι όλα χάθηκαν.
Να καταθέσω όπλα.
Σε όλους μας αυτό δεν έκαναν;

Μα απέτυχαν ή επέτυχαν;
Αυτό θα το κρίνει ο καθένας μας.

In need of a fix called innocence


Ακόμα και στις πιο σκοτεινές εποχές μας, εμείς θα ρίξουμε φως.
Όσο πιο κοντά είσαι στο φως, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η σκιά πίσω σου.
Μη φοβάσαι, όμως.
Κραδαίνεις το δυνατότερο όπλο από όλα.



The open wounds expose the importance of our innocence
A life that can never be bought or sold

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου