Τελευταία, τα φώτα της πόλης φαίνονται βαριά
Το κρύο, τσουχτερό, δεν υποχωρεί
Η μουσική, απόκοσμη, δεν φτάνει στα αυτιά μου
Το σύννεφο από πάνω μου ηλεκτρική βροχή εγκυμονεί
Οι δαίμονες κόβουν βόλτες γύρω μου-
Μόνο εγώ τους βλέπω;
Γιατί τότε να μην μπορώ να τους σταματήσω
Πριν με περιδινήσουν στη φωτιά;
Αν δεν υπάρχει φως εκεί που δεν βλέπει κανείς
Πώς μπορώ να ξέρω τι να πιστεύω;
Μια ιστορία επίπλαστη
Πρέπει να αντανακλά την αλήθεια που νιώθουμε
Φωνάζουμε μονάχοι τη νύχτα
Είμαστε διαμάντια και σκουριά
Είμαστε διαμάντια και σκουριά
Κι η σκουριά είναι που λάμπει
Όταν κατεβαίνουμε τη Σκάλα, πάντα προς τα κάτω και ποτέ πιο ψηλά
-Είμαστε έκπτωτοι άγγελοι
Κι έχω εκπέσει τόσο πολύ που δεν ξανασηκώνομαι;
Είμαι τόσο καιρό στη φωτιά;
Κι όλα γκρεμίζονται γύρω μου - Η νύχτα αποσύρεται στο βαθύ μωβ του σύμπαντος
Κι όλα είναι όνειρα πυρετού
Don't live for pleasure
Make life your treasure
- Dio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου