Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

Fever Dreams

Τελευταία, τα φώτα της πόλης φαίνονται βαριά
Το κρύο, τσουχτερό, δεν υποχωρεί
Η μουσική, απόκοσμη, δεν φτάνει στα αυτιά μου
Το σύννεφο από πάνω μου ηλεκτρική βροχή εγκυμονεί

Οι δαίμονες κόβουν βόλτες γύρω μου-
Μόνο εγώ τους βλέπω;
Γιατί τότε να μην μπορώ να τους σταματήσω
Πριν με περιδινήσουν στη φωτιά;

Αν δεν υπάρχει φως εκεί που δεν βλέπει κανείς
Πώς μπορώ να ξέρω τι να πιστεύω;
Μια ιστορία επίπλαστη
Πρέπει να αντανακλά την αλήθεια που νιώθουμε

Φωνάζουμε μονάχοι τη νύχτα
Είμαστε διαμάντια και σκουριά
Κι η σκουριά είναι που λάμπει
Όταν κατεβαίνουμε τη Σκάλα, πάντα προς τα κάτω και ποτέ πιο ψηλά
   -Είμαστε έκπτωτοι άγγελοι

Κι έχω εκπέσει τόσο πολύ που δεν ξανασηκώνομαι;
Είμαι τόσο καιρό στη φωτιά;
Κι όλα γκρεμίζονται γύρω μου - Η νύχτα αποσύρεται στο βαθύ μωβ του σύμπαντος
Κι όλα είναι όνειρα πυρετού


Don't live for pleasure

Make life your treasure

- Dio


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου