Raised on whipped cream

So now I'm living off the spoils of leftover generations
Equipped with wit and long legs if I need them
To hold my ground but not be found

Κι αν είμαστε ελεγειακοί ποιητές
Κι αν, κατά τα πρότυπα
Του Καλλιμάχου
Υμνούμε ανδραγαθήματα σημαντικών ανθρώπων
Δεν είναι βασιλείς
Κι εμείς δεν είμαστε εξεζητημένοι

Κι αν η Τέχνη της Ποιήσεως
Κοσμεί τα λαμπρότερα ανάκτορα
Κι οι άνακτες όλων των εποχών
Εύρισκαν τον πόνο τους ηδύτερο από αυτούς
Εμείς δε γράφουμε για τις κορυφές
Αλλά για τη βάση

Γιατί γράφουμε για τα θεμέλια της κοινωνίας
Γιατί οι δικαιούχοι της αθανασίας βγήκαν αδικημένοι
Και τα παράσιτα ανθίσαν, έβγαλαν καρπούς
Γιατί δε μεγαλώσαμε με διθυράμβους
Αλλά οι ωδές μας
Ηχούν αντιποιητικές

Γιατί δε γεννηθήκαμε να είμαστε εδώ
Παλεύουμε για τον κόσμο τον σωστό
Κι αν ηχούν τα ποιήματα αδρά
Και προπαγανδιστικά
Είναι γιατί δεν έχουμε τίποτα
Κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο