Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Τρίτη 4 Ιουλίου 2017

War

Μπορείς να μετρήσεις τους νεκρούς σου
Και να σου βγουν λίγοι
Αν μετρήσεις τους ζωντανούς
Βγαίνουν λιγότεροι

Ό,τι καλό έβγαλε η ανθρωπότητα

Καταστρέφεται σε λιγότερο από το τελευταίο μας καρδιοχτύπι
Ό,τι υπέροχο γέννησαν τόσες γενιές της τάξης μας
Γίνεται κρέας στη μηχανή τους

Καλούμαστε να παλέψουμε
Για ό,τι δεν είχαμε ποτέ
Μα και μετά, πάλι δε θα το έχουμε
Και κοίτα αυτούς, χαμόγελα σ' έναν κόσμο δακρύων

Δες τους άνδρες σου να παλεύουν

Δες τις γυναίκες σου να κλαίνε
Δες τα παιδιά σου να πεθαίνουν
Δε μπορείς να εμπιστεύεσαι την ελευθερία σου αν δεν την έχεις

Μα τα χέρια μας δεν είναι δεμένα

Για να έρθει η ηρεμία θέλει αναταραχή
Για να έρθει η ειρήνη θέλει επανάσταση
Για να έρθει το αύριο πρέπει να παλέψεις το σήμερα

My hands are tied 
The billions shift from side to side
And the wars go on with brainwashed pride
For the love of god and our human rights
And all these things are swept aside
By bloody hands time can't deny
And are washed away by your genocide
And history hides the lies of our civil wars


My hands are tied
For, all I've seen has changed my mind
But still the wars go on, as the years go by
With no love of God or human rights
And all these dreams are swept aside
By bloody hands of the hypnotized
Who carry the cross of homicide

And history bears the scars of our civil wars



What's so civil about war, anyway?

Θα υπήρχαν μικροί Αϊλάν αν δεν υπήρχε ο πόλεμος;

Ακόμα περισσότερο, το σύστημα που τον γεννά;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου