Γράμματα στο ημίφως

Where have all the years gone?
Κάποτε ονειρευόμουν ταξίδια
Κάποτε ήθελα περιπέτεια
Και τίποτα στον κόσμο
Δε θα μου το αρνούνταν

Έβλεπα τη ζωή μου σαν μυθιστόρημα
Όπου ο χαρακτήρας μου εκτυλίσσεται
Σε βάθος σελίδων
Κι όταν ξαναγυρνάς στην αρχή
   Τον αντιλαμβάνεσαι εντελώς διαφορετικά
   Με τις καινούριες γνώσεις που απέκτησες στη διαδρομή

Ακόμα ονειρεύομαι τα ταξίδια
Και την άπιαστη γητεύτρα, την περιπέτεια
Αν κι άρχισαν να φεύγουν πιο μακρυά, στο μέλλον
Ένα μέλλον που δε θα 'ρθει από μονάχο του
   Αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς

Μα τώρα γύρισα
Οι τοίχοι οι γαλάζιοι τόσο απόκοσμοι
Κι η μωβ πρόσοψη συνδυάζεται με τα συναισθήματα

Είναι μια αρχή - μα κι οι αρχές δε χρειάζονται τέλος πιο μπροστά
Και με νέα χρώματα, με νέο βλέμμα
Αγκαλιάζω την Ιθάκη
Που δεν έχει άλλα να προσφέρει