Operation: Knightfall

Κι έτσι ξεκίνησε η Μάχη:

Κι οι δυο πλευρές παραταγμένες ίσα
   κάτω από την παγερή σιωπή.
Οι στάλες της βροχής μόνο διέκοπταν τον ήχο από τους χτύπους της καρδιάς
   και θόλωναν το τοπίο των μελλοθάνατων
Το φως έμπαινε μέσα από τα σπασμένα σύννεφα -
Ανάκλαση της ελπίδας του καθενός -
Κι ερχόταν ορμητικό, εκτυφλωτικό,
- Ίσως με μία δόση αισιοδοξίας.
   Ίσως, λένε οι επαναστάτες μέσα στην απελπισία τους,
   Υπάρχει η ελπίδα.
   Οι επαναστάσεις χτίζονται πάνω στην ελπίδα, άλλωστε. Επιτυγχάνουν με τη σιγουριά. -

Κι έξαφνα, μέσα στη σιωπή του βροχερού αυτού μεσημεριού,
Εμφανίζεται αυτός. Μία σκιώδης φιγούρα, μαύρη κι απόκοσμη σαν το θάνατο τον ίδιο.
Όλα σκοτείνιασαν, όλα σταμάτησαν.
Ο καθένας φοβήθηκε, ανεξαρτήτου στρατοπέδου
   Γιατί ένιωσαν, σαν παγερό μανδύα να τους αγκαλιάζει τα κόκκαλα,
   Το φόβο, την οργή, το μίσος για καθετί ζωντανό. Τον επικείμενο θάνατό τους.

Σήκωσε το όπλο του, κι έδωσε τη διαταγή για να ξεκινήσει
   ο Χαμός.

Fever Dreams

Τελευταία, τα φώτα της πόλης φαίνονται βαριά

Το κρύο, τσουχτερό, δεν υποχωρεί

Η μουσική, απόκοσμη, δεν φτάνει στα αυτιά μου

Το σύννεφο από πάνω μου ηλεκτρική βροχή εγκυμονεί

Οι δαίμονες κόβουν βόλτες γύρω μου-

Μόνο εγώ τους βλέπω;

Γιατί τότε να μην μπορώ να τους σταματήσω

Πριν με περιδινήσουν στη φωτιά;

Αν δεν υπάρχει φως εκεί που δεν βλέπει κανείς

Πώς μπορώ να ξέρω τι να πιστεύω;

Μια ιστορία επίπλαστη

Πρέπει να αντανακλά την αλήθεια που νιώθουμε

Φωνάζουμε μονάχοι τη νύχτα
Είμαστε διαμάντια και σκουριά

Κι η σκουριά είναι που λάμπει

Όταν κατεβαίνουμε τη Σκάλα, πάντα προς τα κάτω και ποτέ πιο ψηλά

   -Είμαστε έκπτωτοι άγγελοι

Κι έχω εκπέσει τόσο πολύ που δεν ξανασηκώνομαι;

Είμαι τόσο καιρό στη φωτιά;

Κι όλα γκρεμίζονται γύρω μου - Η νύχτα αποσύρεται στο βαθύ μωβ του σύμπαντος

Κι όλα είναι όνειρα πυρετού

Don't live for pleasure

Make life your treasure

- Dio