Sin after Sin

Στην κοπέλα που μου χάρισε διαμάντια και σκουριά,
Ο χρόνος που περνά
Περνά τόσο γρήγορα που δεν καταλαβαίνεις
Πώς περνούν τα χρόνια

Ο χρόνος της ευτυχίας μας
Δεν μετριέται με δείκτες
Αλλά για πόσο στρεβλώνει τη δική της αντίληψη για αυτόν

Σε λίγο θα έχει τη Ματωμένη Σελήνη
Ίσως είναι που το φεγγάρι θα είναι ολόγιομο
Όταν θα πάρεις τηλέφωνο

What Axl taught Axl

Τι κάνει τον ενεργητικό άνθρωπο διαφορετικό από την απαθή μάζα; Όχι η ανάγκη του να εκφραστεί (αυτό το έχουμε όλοι), αλλά η έκφραση αυτής της ανάγκης.
Είναι αυτό που διαφοροποιεί αυτόν που εκφράζεται από αυτούς που το κρατάνε μέσα τους
Είναι αυτό που τον κάνει για λίγο κάθε φορά να είναι πραγματικά ελεύθερος
Είναι η ανάγκη του να μην αφήνει βαθιά συναισθήματα να τον τρώνε μέσα του
Είναι αυτό που τον απελευθερώνει

It's so easy

Inner Vision

Days in, nights out

Too many winters in my eyes

Will I see you out and about

Or will reality fill my heart with lies?

For too long I've been awake

Too far from my reach

A lasting smile, forsaken promise

As the city around us sleeps

In my inner vision, I saw your heart

Too beautiful for such a world

As you look me in my blind eyes

As you push your silken hair back

As your give me your hand to hold

Or shake

Like acquaintances of old

Nothing less than all

A honey bee, you came buzzing me

Don't lie and say you forgot

Don't deny you know still

Don't lie to me

In my inner vision, I saw your smile

Bright eyes and shapely lips

In a picture frame, unknown the time
Unknown the galaxies apart

Unknown the ages back

When I made you smile

When I tried to make you mine


Well, let the poets cry
Themselves to sleep

When I press the keys, it all gets reversed
The sound of loneliness makes me happier