Καταρχάς, τα συλλυπητήριά μου στην οικογένεια του σμήναρχου που πέθανε προχθές υπερασπιζόμενος τη γεωγραφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Σήμερα στις 4:00 (ώρα Ελλάδας) έγινε νέα επέμβαση στη Συρία από το κοινό μέτωπο ΗΠΑ - Μ. Βρετανίας - Γαλλίας. Η δικαιολογία; "Για να σταματήσει η Συρία τη χρήση χημικών όπλων" (Ντ. Τράμπ - aka ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών).
Για να καταλάβουμε και για να ενδιαφερθούμε (ακόμα και αν, δυστυχέστατα, δεν ενδιαφερόμαστε ακόμα) για αυτές τις επεμβάσεις πρέπει να καταλάβουμε το ποιόν αυτών που, όπως και προχθές, όπως και χθες, έτσι και σήμερα σφαγιάζουν λαούς.
Είναι οι ίδιοι οι οποίοι το 1950 ξεκίνησαν τον πόλεμο στην Κορεάτικη Χερσόνησο για την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος εκεί, αλλά κυρίως για τον έλεγχο της περιοχής. Είναι οι ίδιοι οι οποίοι το 1968 χώθηκαν στο Βιετνάμ για την ανατροπή του σοσιαλισμού και τον έλεγχο των πηγών. Είναι οι ίδιοι οι οποίοι το 1999 βομβάρδιζαν αλύπητα τη Γιουγκοσλαβία και την κατακερμάτισαν προς ιδίον όφελος. Αντίδραση ελληνικής κυβέρνησης; "Ευχαριστούμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ" (σημ. πρωθυπουργός Σημίτης). Είναι οι ίδιοι οι οποίοι στήριξαν με αθέμιτα (φυσικά, τι άλλο θα περιμέναμε;) μέσα και off the record τρόπους τις εθνικιστικές κραυγές και τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη το δεύτερο μισό του 20ού αι., αλλά ακόμα και σήμερα, που στηρίζουν νεοναζιστικές κυβερνήσεις στην Ουκρανία, φασιστικές δυνάμεις ανά τον κόσμο (εξοπλίζοντάς τους, χρηματοδοτώντας τους), ανεβάζουν δικτατορίες (βλ. χούντα 1967 - 1974).
Και μάλιστα, σήμερα επανέφεραν το αηδιαστικό και, ομολογουμένως, παρωχημένο επιχείρημα των "χημικών όπλων". Το ίδιο επιχείρημα που έφεραν το 2004 για τον Σαντάμ, το ίδιο επιχείρημα που έφεραν το 2011 για τον Καντάφι! Ακόμα περιμένουμε αποδείξεις για εκείνα τα χημικά...
Ας θυμηθούμε, βεβαίως, ότι πριν τις επεμβάσεις (και τις ονομάζουν "ανθρωπιστικές", βεβαίως βεβαίως, προσβάλλοντας τη νοημοσύνη μας) όλοι αυτοί ήταν "οι καλύτεροι σύμμαχοι της Αμερικής, της ΕΕ, οι καλύτεροι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ για την ασφάλεια και την ευημερία των λαών".
Και γιατί να ενδιαφερθώ για τα πολιτικά παιχνίδια, τι έχω να αποκομίζω εγώ στη ζωή μου; Γιατί έρχεται ο πόλεμος και σε εμάς. Ποιος νομίζει ότι η Τουρκία δρα ανεξάρτητα με τις παραβιάσεις; Υπενθυμίζεται ότι Τουρκία και Ελλάδα είναι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ από το 1952. Έτσι φέρονται οι σύμμαχοι; Έτσι φέρονται, γιατί η συμμαχία αυτή μόνο εφησυχασμό δε μπορεί να φέρει. Το ΝΑΤΟ είναι αυτό που έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το γκριζάρισμα των ζωνών του Αιγαίου, που αμφισβητούνται τα σύνορα ανάμεσα σε 2 χώρες, που διατηρεί την πολιτική των "ίσων αποστάσεων" - βρείτε τα μεταξύ σας, λένε. Είναι αυτοί που έχουν την ευθύνη για τις ΕΚΑΤΟΜΒΕΣ των νεκρών στη θάλασσα στου Αιγαίου, για τον ξεριζωμό τόσων Σύριων από την πατρίδα τους. Ποιος ξεχνά τους χιλιάδες μικρούς Αϊλάν; Ποιος ξεχνά τους χιλιάδες πατεράδες, μανάδες, παιδιά που ξεβράστηκαν στο κύμα;
Και τώρα αυτός ο πόλεμος έρχεται και προς τα εδώ. Αφήστε τις κορώνες περί ειρήνης, το διάβημα "στώμεν καλώς". Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, γέννημα θρέμμα του συστήματος που τον γεννά, δεν αναγνωρίζει ανθρωπιά, ισότητα, καλοσύνη. Δεν προχωρά με καλή τη πίστει και bone fidem πράξεις. Ξέρει πού χτυπά, γιατί χτυπά και τι θέλει να αποκομίσει. Θέλει κέρδη, θέλει κεφάλαιο και θέλει κεφάλαιο για να συνεχίσει να το κυνηγά. Τι ρόλο παίζουν το κούρεμα των επιδομάτων και των μισθών του κόσμου, αν όχι περισσότερα κέρδη για το κεφάλαιο; Τι σκοπό εξυπηρετούν οι απολύσεις και η μη πρόσληψη όταν τα κενά είναι τόσο εμφανή; Τι θέλει να κάνει η κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη με τους στρατούς της, όπου προσπαθεί να μεγαλώσει νεκρούς στρατιώτες, νεκρούς κάτω απο ξένη σημαία;
Για τους λαούς όλης της γης δε μπαίνουν διλήμματα. Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ κέρδος να αποκομιστεί από τη συμμετοχή της χώρας τους στον πόλεμο, ΚΑΝΕΝΑ όφελος να διεκδικηθεί από τη σφαγή και τη θηριωδία. Οι λαοί οφείλουν να υπερασπιστούν τις πατρίδες τους, τόσο από τον ξένο κατακτητή, όσο και από τον εσωτερικό. Και ξέρουμε πολύ καλά ποιος είναι ο εσωτερικός.
Είναι αυτός που σου αφαιρεί το βιβλίο από το θρανίο και σε κατηγορεί ότι είσαι αμόρφωτος. Είναι αυτός που σου αφαιρεί το ψωμί από το τραπέζει και σε κατηγορεί για την πείνα σου.Είναι αυτός που σε διατάζει να πεθάνεις για αυτόν και μετά δικαιολογείται ότι έπεσες για την πατρίδα σου, μια πατρίδα που δεν θα χαιρόσουν στην εντέλειά της. Για αυτό θέλει επανάσταση, για αυτό θέλει την εργατική τάξη στην εξουσία. Οι προλετάριοι όλων των χωρών δεν έχουν παρά ένα κοινό συμφέρον: Να βγάλουν τις αλυσίδες που τους έχουν βάλει. Να παύσουν οι πόλεμοι, οι καταστροφές, η καταλήστευση από μια χούφτα παράσιτα. Να μπει η επιστήμη, η τεχνολογία, η εργασία στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, τόσο μέσα στην χώρα όσο και σε σχέση με άλλες χώρες.
Σήμερα στις 4:00 (ώρα Ελλάδας) έγινε νέα επέμβαση στη Συρία από το κοινό μέτωπο ΗΠΑ - Μ. Βρετανίας - Γαλλίας. Η δικαιολογία; "Για να σταματήσει η Συρία τη χρήση χημικών όπλων" (Ντ. Τράμπ - aka ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών).
Για να καταλάβουμε και για να ενδιαφερθούμε (ακόμα και αν, δυστυχέστατα, δεν ενδιαφερόμαστε ακόμα) για αυτές τις επεμβάσεις πρέπει να καταλάβουμε το ποιόν αυτών που, όπως και προχθές, όπως και χθες, έτσι και σήμερα σφαγιάζουν λαούς.
Είναι οι ίδιοι οι οποίοι το 1950 ξεκίνησαν τον πόλεμο στην Κορεάτικη Χερσόνησο για την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος εκεί, αλλά κυρίως για τον έλεγχο της περιοχής. Είναι οι ίδιοι οι οποίοι το 1968 χώθηκαν στο Βιετνάμ για την ανατροπή του σοσιαλισμού και τον έλεγχο των πηγών. Είναι οι ίδιοι οι οποίοι το 1999 βομβάρδιζαν αλύπητα τη Γιουγκοσλαβία και την κατακερμάτισαν προς ιδίον όφελος. Αντίδραση ελληνικής κυβέρνησης; "Ευχαριστούμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ" (σημ. πρωθυπουργός Σημίτης). Είναι οι ίδιοι οι οποίοι στήριξαν με αθέμιτα (φυσικά, τι άλλο θα περιμέναμε;) μέσα και off the record τρόπους τις εθνικιστικές κραυγές και τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη το δεύτερο μισό του 20ού αι., αλλά ακόμα και σήμερα, που στηρίζουν νεοναζιστικές κυβερνήσεις στην Ουκρανία, φασιστικές δυνάμεις ανά τον κόσμο (εξοπλίζοντάς τους, χρηματοδοτώντας τους), ανεβάζουν δικτατορίες (βλ. χούντα 1967 - 1974).
Και μάλιστα, σήμερα επανέφεραν το αηδιαστικό και, ομολογουμένως, παρωχημένο επιχείρημα των "χημικών όπλων". Το ίδιο επιχείρημα που έφεραν το 2004 για τον Σαντάμ, το ίδιο επιχείρημα που έφεραν το 2011 για τον Καντάφι! Ακόμα περιμένουμε αποδείξεις για εκείνα τα χημικά...
Ας θυμηθούμε, βεβαίως, ότι πριν τις επεμβάσεις (και τις ονομάζουν "ανθρωπιστικές", βεβαίως βεβαίως, προσβάλλοντας τη νοημοσύνη μας) όλοι αυτοί ήταν "οι καλύτεροι σύμμαχοι της Αμερικής, της ΕΕ, οι καλύτεροι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ για την ασφάλεια και την ευημερία των λαών".
Και γιατί να ενδιαφερθώ για τα πολιτικά παιχνίδια, τι έχω να αποκομίζω εγώ στη ζωή μου; Γιατί έρχεται ο πόλεμος και σε εμάς. Ποιος νομίζει ότι η Τουρκία δρα ανεξάρτητα με τις παραβιάσεις; Υπενθυμίζεται ότι Τουρκία και Ελλάδα είναι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ από το 1952. Έτσι φέρονται οι σύμμαχοι; Έτσι φέρονται, γιατί η συμμαχία αυτή μόνο εφησυχασμό δε μπορεί να φέρει. Το ΝΑΤΟ είναι αυτό που έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το γκριζάρισμα των ζωνών του Αιγαίου, που αμφισβητούνται τα σύνορα ανάμεσα σε 2 χώρες, που διατηρεί την πολιτική των "ίσων αποστάσεων" - βρείτε τα μεταξύ σας, λένε. Είναι αυτοί που έχουν την ευθύνη για τις ΕΚΑΤΟΜΒΕΣ των νεκρών στη θάλασσα στου Αιγαίου, για τον ξεριζωμό τόσων Σύριων από την πατρίδα τους. Ποιος ξεχνά τους χιλιάδες μικρούς Αϊλάν; Ποιος ξεχνά τους χιλιάδες πατεράδες, μανάδες, παιδιά που ξεβράστηκαν στο κύμα;
Και τώρα αυτός ο πόλεμος έρχεται και προς τα εδώ. Αφήστε τις κορώνες περί ειρήνης, το διάβημα "στώμεν καλώς". Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, γέννημα θρέμμα του συστήματος που τον γεννά, δεν αναγνωρίζει ανθρωπιά, ισότητα, καλοσύνη. Δεν προχωρά με καλή τη πίστει και bone fidem πράξεις. Ξέρει πού χτυπά, γιατί χτυπά και τι θέλει να αποκομίσει. Θέλει κέρδη, θέλει κεφάλαιο και θέλει κεφάλαιο για να συνεχίσει να το κυνηγά. Τι ρόλο παίζουν το κούρεμα των επιδομάτων και των μισθών του κόσμου, αν όχι περισσότερα κέρδη για το κεφάλαιο; Τι σκοπό εξυπηρετούν οι απολύσεις και η μη πρόσληψη όταν τα κενά είναι τόσο εμφανή; Τι θέλει να κάνει η κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη με τους στρατούς της, όπου προσπαθεί να μεγαλώσει νεκρούς στρατιώτες, νεκρούς κάτω απο ξένη σημαία;
Για τους λαούς όλης της γης δε μπαίνουν διλήμματα. Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ κέρδος να αποκομιστεί από τη συμμετοχή της χώρας τους στον πόλεμο, ΚΑΝΕΝΑ όφελος να διεκδικηθεί από τη σφαγή και τη θηριωδία. Οι λαοί οφείλουν να υπερασπιστούν τις πατρίδες τους, τόσο από τον ξένο κατακτητή, όσο και από τον εσωτερικό. Και ξέρουμε πολύ καλά ποιος είναι ο εσωτερικός.
Είναι αυτός που σου αφαιρεί το βιβλίο από το θρανίο και σε κατηγορεί ότι είσαι αμόρφωτος. Είναι αυτός που σου αφαιρεί το ψωμί από το τραπέζει και σε κατηγορεί για την πείνα σου.Είναι αυτός που σε διατάζει να πεθάνεις για αυτόν και μετά δικαιολογείται ότι έπεσες για την πατρίδα σου, μια πατρίδα που δεν θα χαιρόσουν στην εντέλειά της. Για αυτό θέλει επανάσταση, για αυτό θέλει την εργατική τάξη στην εξουσία. Οι προλετάριοι όλων των χωρών δεν έχουν παρά ένα κοινό συμφέρον: Να βγάλουν τις αλυσίδες που τους έχουν βάλει. Να παύσουν οι πόλεμοι, οι καταστροφές, η καταλήστευση από μια χούφτα παράσιτα. Να μπει η επιστήμη, η τεχνολογία, η εργασία στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, τόσο μέσα στην χώρα όσο και σε σχέση με άλλες χώρες.