Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Τρίτη 16 Ιουλίου 2019

Vicarious

Zombies on parade
Searching for a fix
Fearing not the bliss
But the opium of the new age

Fear the junkies of TV
Of stereo and PC
They won't pause for some hope
Meeting an untimely end

Seek not the truth that is
But the truth that fits
Feed not on reality
But on apathy
   nonsense for anyone, after all

   "Much better you than I"

The world is hostile
So seductive for a ride
Upon the grey colours
Of a sky discarded

Signs of lobotomy
A pair of implicit seduction
   by the needle
A feel of rosy lips
That we'll never feel again

A stare into nothing
Two blank eyes
Of a piercing gaze
That wards us so much
In a time we try not to be alive


And
Well
We live
A life that is alive
No more



Stat Roma pristina nominae
Sed
Non nomina nuda tenemus
Autem
Plena significationis

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2019

Θέλετε δέντρα ανθίσετε, θέλετε μαραθείτε

Υποσχέσου μου ότι θα είσαι καλά
Και τότε θα γαληνέψει η θάλασσα
Και μόνο τότε θα κοπάσει η θύελλα
Και τότε θα θα βρω νόημα πέρα από τα μάτια σου

Δύο σταλιές ουρανού
Κάτω από το βαθύ όνειρο
Ενός παιδιού
Που μετράει το άπειρο