Απλά θέλω να ξέρεις

 So I'll wait for you, and I'll burn
 Will I ever see your sweet return
 Will I ever learn



Lover, you should've come over
'Cause it's not too late


Όταν η Κολαση παγώσει
Όταν ο Παράδεισος θρυμματιστεί
Όταν ο άγγελοι τραγουδήσουν
Όταν ο Δαίμονας δακρύσει
Όταν από τα βάθη της θάλασσας
   Η Αποκάλυψη αρχινά
Όταν οι τρομπέτες του Ουρανού αντηχήσουν
Όταν το σπαθί βγει από το βράχο

Και το Άβαλον θα ξαναγίνει
   ο τόπος που ήξερα παλιά,
Γεμάτος ευτυχία, χαρά κι αγάπη
Που αντηχεί στα Βουνά της Μοναξιάς

Η αγάπη δεν είναι νικητήρια πορεία
Και το ξέρω
Γιατί βούτηξα από το πιο ψηλό βουνό του Παραδείσου
Μέχρι το πιο βαθύ πηγάδι της Κολασης
Και σκεφτόμουν εσένα.
Γιατί σου φέρθηκα άσχημα χωρίς να το θέλω
Και το πληρώνω τώρα με ένα κούφιο καβούκι ανθρώπου

Είμαι εγώ που φωνάζω, είμαι εγώ που κλαίω
Σ' αγαπάω, σ' αγαπάω, μ' ακούς;

Όσο κανέναν άλλο. Κι είναι η μεγαλύτερη αλήθεια

Κάτω από τα συντρίμμια
Με ένα κρύο και διαλυμένο αλληλούια
Θα σε περιμένω όταν τα φώτα σβήσουν
Σ' αγαπάω

It's never over, my kingdom for a kiss upon her shoulder
It's never over, all my riches for her smiles when i slept so soft against her
It's never over, all my blood for the sweetness of her laughter
It's never over, she's the tear that hangs inside my song forever

Απλά θέλω να ξέρεις
Ότι σ' αγαπάω
(27/8/2013)