Από την κηλίδα στο πάτωμά μου σηκώνομαι και πηγαινοέρχομαι στο πολύ μικρό μου σπίτι. Ανάβω τσιγάρο και το σβήνω γιατί με αηδιάζει.
Φεύγοντας, η φιγούρα στον καθρέφτη, εκείνη με το διάπλατο χαμόγελο, τα μάτια που σε διαπερνάν, με αποχαιρετά.
Παίζω με τον αναπτήρα.
Φωτιά. Καπνός. Το τέλος κι η συνέχεια.
Φεύγοντας, η φιγούρα στον καθρέφτη, εκείνη με το διάπλατο χαμόγελο, τα μάτια που σε διαπερνάν, με αποχαιρετά.
"Πόσο γλυκιά του χωρισμού η θλίψη. Κι όμως, δε μπορείς να πεις ότι δεν πέρασες καλά.
Να περάσεις καλά κι εκεί έξω, στο τρελάδικο.
Και μην ξεχνάς: Αν ποτέ θελήσεις να επιστρέψεις, στον πραγματικό κόσμο,
Υπάρχει πάντα μια θέση για σένα
Εδώ."
