Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Παρασκευή 5 Αυγούστου 2016

Parting is such sweet sorrow

Από την κηλίδα στο πάτωμά μου σηκώνομαι και πηγαινοέρχομαι στο πολύ μικρό μου σπίτι. Ανάβω τσιγάρο και το σβήνω γιατί με αηδιάζει.

Παίζω με τον αναπτήρα.

Φωτιά. Καπνός. Το τέλος κι η συνέχεια.

Φεύγοντας, η φιγούρα στον καθρέφτη, εκείνη με το διάπλατο χαμόγελο, τα μάτια που σε διαπερνάν, με αποχαιρετά.

"Πόσο γλυκιά του χωρισμού η θλίψη. Κι όμως, δε μπορείς να πεις ότι δεν πέρασες καλά.

   Να περάσεις καλά κι εκεί έξω, στο τρελάδικο.

      Και μην ξεχνάς: Αν ποτέ θελήσεις να επιστρέψεις, στον πραγματικό κόσμο,


Υπάρχει πάντα μια θέση για σένα            

Εδώ."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου