Η πτήση των κορμοράνων

Η ζωή είναι το χάδι
   που δε μας έδωσε η μάνα μας
Είναι ο κισσός που σκαρφαλώνει
   στην ατέλειωτη πεδιάδα
Είναι η κουρασμένη πτήση των κορμοράνων
   σε ένα σκονισμένο, χρυσαφί ηλιοβασίλεμα

Η ζωή είναι η βαρυγκομιά του στρατιώτη
   εν καιρώ ειρήνης
Η άναρθρη κραυγή των παιδιών
   στην ξύλινη κολυμβήθρα του κόσμου
Ο θεός των μικρών πραγμάτων
   στην πεπερασμένη απεραντοσύνη του σύμπαντος

Η ζωή είναι ένας δρόμος
   στρωμένος με αγκάθια
Και ένα ρόδο που μεγαλώνει
   με νερό γλυφό
Στην τελική, είναι
   οι λεπτοί λαιμοί των πουλιών
      όπως λέει ένας ποιητής

Η ζωή είναι μια φτηνή κιθάρα
   που βγάζει το βαθύτερό μας ήχο
Στο όνομά της, τα τραγούδια που γράφουμε
   Τρέμουν από ολοκλήρωσης επιθυμία
Η ζωή είναι το χάδι
   και το χαστούκι
      που δεν πήραμε από τη μάνα μας