Fata Morgana

Βασίλισσα της σιωπής, πάρε με από εδώ

Κεφάλια σκυφτά και γέλια από μακρυά
Βλέμματα χαμηλά και δάκρυα φανερά
Ένα χαμόγελο αναζητώ
Αν φύγω θα τρελαθώ

Οι δρόμοι της άσπρης γιορτής
Λεωφόροι μιας πόλης νεκρής
Ψάχνουν τα βήματά σου
Να ζήσουν τα όνειρά σου

Ήσουν όντως εκεί; Ήταν μύθος
Από δίπλα όταν πνιγόμουν στο πλήθος;
Εσύ που μ' έκανες να ζήσω και να καώ
Από το θάνατο να ξεφύγω
   Και στη σκέψη σου να χαθώ;

Όλοι αυτοί με το βλέμμα ζυγιάζουν
Ο Αχιλλέας να φύγει φωνάζουν
Για μεθαύριο ζουν, στο σήμερα πεθαίνουν
Οι ελεύθεροι δούλοι στο κεφάλι πληθαίνουν

Να ζήσουν ξεχνούν οι οικτροί
Στης ματαιότητας την ακτή
Όταν μου λένε "στα όνειρα πάμε"
Στους απέραντους δρόμους τα σημάδια θυμάμαι

Χρόνια πολλά σε σένα
   Ναι, σε σένα, Μαργαρίτα