Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Διάφανα Κρίνα

Μιλάει για ένα τρένο με χαλασμένα φρένα
Σ'ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό


Βαδίζουμε σε ένα δρόμο όλοι
Το δρόμο το διαμορφώνεις εσύ
Τη διαδρομή, τις στροφές
Την απόσταση

Κι είναι αλήθεια
Ότι θα κουραστείς
Θα βαρεθείς
Ότι τα θαύματα που μας έταζαν
                                αποτυγχάνουν πάντα

Αλλά αν δεν παλέψεις
Τελείωσες
Αλλά αν δεν σηκωθείς για τη ζωή σου
Δε θα σου χαρίσει κανένας τίποτα



Άσε με να σε δω λίγο

Ώρα μεσάνυχτα, σε εποχή που δε γίνονται θαύματα
Οι αντιποιητικές μου αναμνήσεις
Γλυκαίνουν όταν είσαι εδώ, ω γλυκιά, ω ωραία, ω Εσύ

Η ζωή ένα τραγούδι είναι
Κι οι νότες άγραφες, χωρίς παρτιτούρα
Κι οι στίχοι επαναλαμβανόμενοι εξ'ακοής
Και τα όργανα ακούρδιστα, χωρίς χορδές



Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
Μιλάει για θυσίες και σταυρούς
Κατάλαβες πράγματα που σου’ ναι ξένα
Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα


Ούτε για σένα είναι
Ούτε για μένα
Ούτε για κανένα
Και για τους δυο μας είναι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου