Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2017

And because Love battles

Σε σένα

Θυμάμαι τη διαφωνία μας, θυμάμαι να με λες Barney κι εγώ να φωνάζω για Ted.
Να μου λες ότι δεν θα αλλάξω, αλλά να σε φοβίζω όταν κάνω κάτι διαφορετικό.
Να σου λέω να διαβάσεις ποίηση, κι εσύ να βάζεις Joan Baez δυνατά και να μου λες:
Αν αυτό δεν είναι ποίηση, τότε τι είναι;

Το βράδυ που γύρισα σπίτι, πήρα από το χέρι σου τη συλλογή που σου έκανα δώρο, να διαβάζεις το αγαπημένο μου ποίημα του Neruda:


Tomorrow we will only give them 

a leaf of the tree of our love, a leaf 

which will fall on the earth 

like if it had been made by our lips 
like a kiss which falls 
from our invincible heights 
to show the fire and the tenderness 
of a true love.

Να σε ξυπνάω και να σου παραθέτω από το δικό σου:


You make thank God 
For every mistake I ever made
Because each one led me down
The path that brought me to you




4 μέρες, Κι ύστερα είσαι δική μου ξανά.









Robin: No wait for it?
Barney: I've got you, I don't have to wait for it anymore.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου