Guilty feet have got no rhythm

Σε βλέπω να απομακρύνεσαι
Προχωρώντας κατά μήκος της ομίχλης
Δύο, τρία, τέσσερα τα βήματά σου
Έφυγες από μένα

Ίσως φταίει η πανσέληνος
Που σε ντύνει τόσο στοργικά

Όλα υπέροχα,
Ναρκωμένοι όπως είμαστε
Μακρυά από τη ζωή μας
Και εμφανίζεσαι εσύ

Σαν θύμηση από το χθες
Σαν όραμα απ' το μέλλον
Σαν όνειρο ανεκπλήρωτο
Ενός παιδιού που φοβάται στο σκοτάδι

Τέλειωσε το κομμάτι
Κι εμείς ακόμα στην πίστα
Τελείωσε η ζωή
Κι εμείς κοιταζόμαστε από μακρυά

Το να μένεις ακίνητος
Σε έναν κόσμο που πάει προς τα πίσω
Σε σέρνει κι εσένα μαζί