Πέμπτο λιοντάρι

Inside my heart is breaking, my make up may be flaking, but my smile still stays on

Στο συντριβάνι των λιονταριών
Ρίχνω ένα κέρμα και κάνω μια ευχή
Καθώς πέφτει στον πυθμένα
Του μυαλού μου τα σοκάκια τραντάζει μια ιαχή

Όπως οι παφλασμοί εξαπλώνονται
Όπως το μωβ χρώμα τους κοιτά
Τα κύματα των σκέψεων
Η αλήθεια έρχεται και τα χτυπά

Μου θύμισαν το πέρσι,
Τόσους αιώνες πριν
Κι οι φλόγες σκληρά με τύλιξαν
Και με πήγαν στην αρχή

Όταν όλα ήταν πιο απλά
Όταν χαρούμενος ήμουν παλιά
Ενώ τώρα, της καταστροφής μου
Αρχιτέκτονας έγινα ξανά

Κι όμως, τώρα σε βλέπω και με βλέπεις
Στη θάλασσα του πόνου χαρούμενο ρίχνω λιθάρι
Και στο συντριβάνι εδώ εύχομαι
Να γίνω -κάποτε- το πέμπτο σου λιοντάρι


Κι αυτή είναι η υπόσχεσή μου σε σένα, Γυναίκα ντυμένη με τη Σελήνη.

Ξεχαρβαλωμένες κιθάρες

 We never cry for love, we 're superheroes

Είμαστε κάτι τερπνοί τερμίτες,
Ήσυχα κατατρώμε φύλλα και ξύλο
   Από τα κρεβάτια των παιδιών

Είμαστε των προβλημάτων λύτες,
Και τα δικά μας όνειρα
   Δεύτερα και κουτοπόνηρα

Είμαστε σκουριασμένες σκαλωσιές,
Τρίζουμε όταν άλλοι ανεβαίνουν
   Και την ηρεμία μας χωλαίνουν

Είμαστε οι ράγες ενός τρένου,
Το Εξπρές του μεσονυχτίου μάς περνά
   Για άλλους χρόνους σεργιανά

Είμαστε δύο κόκκοι άμμος,
Σφηνωμένοι κάτω από το βράχο
   Κι έχουμε τη θάλασσα συμμάχο

Είμαστε ο πολέμιος ο θεός ο Άρης,
Κι η Αθηνά στέκει κυρία
   Όταν ζητάμε μια δεύτερη ευκαιρία

Είμαστε του Χρόνου εργάτες,
Γυρίζοντας του σύμπαντος το μύλο
   Υπό το βλέμμα των
      άγρυπνων -όπως το καταφέραμε τελικά-
         παιδιών. 








Στο σώμα, στην ενθύμιση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
Είναι το καταφύγιο που φθονούμε.

Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο

Δεν είναι ωραίο τελικά.
Ξέρεις, αυτό που κοιτάς την άδεια κόλλα
Και πρέπει να γράψεις κάτι (και ποιος θα μου πει τι πρέπει και τι όχι;).
Και πώς να αποδώσεις σε λέξεις ό,τι αισθάνεσαι;
Κι άντε και το κάνεις, πώς θα δικαιολογηθείς σε αυτούς
Που θα σε κατηγορήσουν;

Δικαιολογία.
Πρέπει πάντα να έχουμε μια δικαιολογία για οτιδήποτε
Και, κυρίως, πρέπει να είναι και πιστευτή.
Γιατί, αν όχι,
Γιατί αν πεις, όχι αυτό που θέλουν να ακούσουν, μα αυτό που πραγματικά είναι αλήθεια,
Έκλεισες εισητήριο για χλευασμό κι αποδοκιμασία

Ε, όχι!
Είμαι ανήσυχος, όχι για να δείξω σκεπτόμενος, αλλά γιατί δεν κοιμάμαι καθόλου τα βράδια

Είμαι σοβαρός, όχι για να το παίζω κάποιος, αλλά γιατί αυτόν τον καιρό όλος ο κόσμος ξεκρεμιέται από τα αστέρια κι η άβυσσος μας πλακώνει

Κι ήπια, όχι για πόζα, αλλά γιατί μου έλειψες πολύ και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σε χαιρετάω σαν απλός γνωστός και να ρίχνω κλεφτές ματιές όταν δεν κοιτάς, όταν χαμογελάς, όταν ακτινοβολεί το σεληνοκέντητό σου φόρεμα. Κι είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δε θα ξανάπινα μπροστά σου...

Κι αν κούρασα, στρέψε αλλού τα μάτια. Συγγνώμη

Battle on a Mountain Peak

This storm that's broken me, my only friend, the end. 


3 Χρόνια πέρασαν...

                           

                                 Μου λείπεις, φίλε.

Πολέμα τους δράκους σου εκεί ψηλά τώρα πια, γιατί δε μπορώ να τους πολεμώ μόνος.

Curls of the Judge

 You don't know where you are? It's Port Royal!

And as we sailed away
From the cursed shored of Port Royale
Our thoughts filled with loot we 've stolen
Rum dizzied our minds and heightened our morale

Sailing into never, fever dreams we had
The seven seas took us under the seven Heavens
When the compass of desire showed us the way
The land of New Hope came to be sixties and sevens

Being a pirate is not easy
Everybody holds a grudge
Life, lust, love and all possessions
Are lost into the curls of the judge

"Anchors aweigh!", our crew and we were caugth
To the courts of Justice starbound we were brought
As I looked upon the judge, his hand pointing at the starry night
Showed us what expected the life for which we fought

Being a pirate is not easy
Everybody holds a grudge
Life, lust, love and all possessions
Are lost into the curls of the judge

Isla de Muerte, an island of hanging men
Name's not quite random, I can tell you this much
If your compass ever shows that place off the map
Never go that way, escape the treasure's clutch!
   It will haunt you at first touch