Πέμπτο λιοντάρι

Inside my heart is breaking, my make up may be flaking, but my smile still stays on

Στο συντριβάνι των λιονταριών
Ρίχνω ένα κέρμα και κάνω μια ευχή
Καθώς πέφτει στον πυθμένα
Του μυαλού μου τα σοκάκια τραντάζει μια ιαχή

Όπως οι παφλασμοί εξαπλώνονται
Όπως το μωβ χρώμα τους κοιτά
Τα κύματα των σκέψεων
Η αλήθεια έρχεται και τα χτυπά

Μου θύμισαν το πέρσι,
Τόσους αιώνες πριν
Κι οι φλόγες σκληρά με τύλιξαν
Και με πήγαν στην αρχή

Όταν όλα ήταν πιο απλά
Όταν χαρούμενος ήμουν παλιά
Ενώ τώρα, της καταστροφής μου
Αρχιτέκτονας έγινα ξανά

Κι όμως, τώρα σε βλέπω και με βλέπεις
Στη θάλασσα του πόνου χαρούμενο ρίχνω λιθάρι
Και στο συντριβάνι εδώ εύχομαι
Να γίνω -κάποτε- το πέμπτο σου λιοντάρι


Κι αυτή είναι η υπόσχεσή μου σε σένα, Γυναίκα ντυμένη με τη Σελήνη.