Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Last testament

It can't rain all the time


Ταινίες μου σφίγγουν το στέρνο.
Δυσκολεύομαι να αναπνεύσω. Δύσκολα πια.
Ξέμεινα από δικαιολογίες - ποτέ δε μ' άρεσαν, άλλωστε. Κάπου μέσα μου πεθαίνω και το ξέρω.
Τρέμει το χέρι μου, έρχεται το ηλιοβασίλεμα των θεών, δε θέλω τον κόσμο να μου λέει τίποτα. Ο κόσμος πονάει. Με διαφορετικό τρόπο από ό,τι συνήθισα.
Θέλω να εκραγώ. Ένα τελευταίο μπαμ και μετά να καεί το σύμπαν. Όλα να πυρποληθούν (ίσως εκτός από ένα).
Το κεφάλι μου δεν είναι ευχάριστο μέρος να βρίσκεται κάποιος.
Μα εσύ ήθελες να διαβάσεις τη σκέψη μου, έτσι; Να διώξεις την ακινησία δε θέλεις;
Κάνε το. Άσε το τι πρέπει και τι όχι, τι μπορείς και δε μπορείς. Μπες και δες τι σημαίνει πραγματικά "εγώ κι εσύ". Θα τρόμαζες.

Είναι μάλλον η τελευταία φορά που με ακούς έτσι - δε θέλω να σε στενοχωρώ άλλο.
Ζήσε την καρδιά σου και ακολούθα το φως.
Αλλά, μιας κι έτσι, κάτι τελευταίο.
Γύρισε. Πριν το τέλος. Σε παρακαλώ. Σ' αγαπάω.

Πολλά ζητάω. Συγγνώμη.



The greatest risk is not taking one.

9 σχόλια:

  1. poli periergo.fenete san na ine stixiomeni i skepsi sou...kati de se afini na kimithis to bradi kai metanionis gi afto

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. mporis na dioksis ta fantasmata apo to mialo sou an to mirastis me kapion.esto kai an ine enas ksenos opos ego

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. opos thes.elpizo na mi ginome adiakritos i na enoxlo pou xono ti miti mou alla exis skefti na paris protoboulia na sizitisis me to prosopo afto? den tha kano allo sxolio,afto ine to telefteo an thes.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το έχω κάνει κι έχουμε συζητήσει. Αρκετές φορές για να δείξουμε πώς είναι τα πράγματα.

      Διαγραφή