Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

Hollow Bastion

Sweet Dalidah, we have a battle in front of us. A reflection in the mirror.


   Τι κάνει έναν ήρωα να σταθεί στο φως; Πώς εντάσσεται σε πλαίσιο; Εντάσσεται καθόλου; Κι αν ναι, ποιος βάζει αυτά τα πλαίσια; Άλλοι ήρωες; Αφού δεν υπήρχαν πλαίσια τότε...
Και μιλάω συμβολικά

   Ήρωες είναι οι απλοί άνθρωποι, οι οποίοι κινούν τον κόσμο. Είναι όσοι κάνουν ένα βήμα παραπάνω από την καθιερωμένη ζωή. Όσοι δεν φοβούνται να χάσουν, γιατί ξέρουν ότι χάνει μόνο όταν δεν προσπαθείς.

   Το να καταθέτεις τα όπλα, να συμβιβάζεσαι, είναι ο θάνατος κάθε ιδεώδους, απάρνηση κάθε πιστεύω σου. Πάλεψε! Μία μάχη ίσως στραγγαλισμένη κι ασφυκτική εν τη γενέσει! Ξανά και ξανά! Με το κεφάλι ψηλά καθώς μπαίνεις στην αρένα! Θα νικήσεις στο τέλος. Αλλά πρέπει να είσαι σίγουρος ότι παλεύεις για ό,τι αγαπάς κι όχι για ό,τι θέλεις (ή θέλουν) να αγαπάς.

Δεν υπάρχουν πλαίσια! Δεν υπάρχουν αμφιβολίες και ραδιουργίες! Δεν υπάρχει ταβάνι και τοίχοι. We are in the world that never was!





-Come with me. Save yourself. You don't owe these people any more. You 've given them everything.
-Not everything. Not yet.
(Catwoman and Batman)





Their morals, their code, it's a bad joke... dropped at the first sign of trouble. They're only as good as the world allows them to be. I'll show you, whem the chips are down these "civilized" people will eat each other
(Joker)






                                    Is she that important to you?




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου