Angels and demons

And while all these ugly gentlemen play out their foolish games
There's a flaming red horizon that screams our names

Ο άνθρωπος. Ένα ζώον ιδιαιτέρως βαθύ
Βαθύ στα συναισθήματα, βαθύ στη λογική,
Πόσο ρηχό στην εξωτερίκευσή τους.

Ίσως υπάρχει Θεός, και δαίμονες ακόμη
Κι οι δαίμονες αυτοί σε πλησιάζουν πρώτα
Τα μαύρα σύννεφα του φόβου σε καλύπτουν
Ποτέ να μην ξαναδείς το νυχτερινό ουρανό.
Οι βράχοι της επιθυμίας σου
Από κύματα αμφιβολίας κατατρώγονται σιγά
Ολόκληρη η ζωή σου, ένα σκοτεινό λούνα παρκ

Κι έτσι χάνεται η επιθυμία να νιώσουμε
Λίγη από την ουσία των θεών

Κι όταν οι δαίμονες νικήσουν τους αγγέλους
Για ποιον Παράδεισο παλεύουμε;