Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Phantom of the Opera

Όταν η μουσική σε οδηγεί, δεν υπάρχει ανάγκη από λέξεις


   Έσκισα τη μάσκα μου για να μην χάσω ούτε ένα από τα δάκρυά της.. και δεν έτρεξε! Και δεν πέθανε! Έμεινε ζωντανή, κλαίγοντας από πάνω μου, κλαίγοντας μαζί μου. Κλάψαμε μαζί! Έχω πάρει όλη την ευτυχία που μπορεί να προσφέρει αυτός ο κόσμος...


   Μερικές φορές, φοράμε μάσκες για να προστατέψουμε τους εαυτούς μας από τον κόσμο

   Άλλες φορές όμως
   Φοράμε μάσκες
   Για να βρούμε ποιος θα την αφαιρέσει


   Ζω χωρίς μάσκα πια, χωρίς φόβο, με μάτια να κοιτάνε τον ουρανό
  Έβγαλες    τη μάσκα και είδα εσένα


   Αν είναι να ζω ως φάντασμα είναι γιατί το μίσος του κόσμου με έκανε έτσι, κι αν είναι να σωθώ είναι γιατί η αγάπη σου με εξιλεώνει!
Έρικ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου