Tea for one

They choose the path that noone goes

They ask no quarter
The dogs of hell are howling more!

Είναι ωραίος αυτός ο τόπος.
Τα πουλιά πετάνε, μηνύματα από τα πέρα μεταφέρουν.
Το νερό κυλάει ξανά στο ποτάμι - τ' ακούς να περνάει;
Αναβλύζει η διάθεση για δημιουργία,
Εικαστικά, έρωτα, επανάσταση
Πόσο ωραία η εποχή αυτή.
Κυρίως γιατί είναι εποχή για αγκαλιές.
Να στολίζεις το σπίτι με τους φίλους σου
(Αν και μου τη δίνουν όσοι βιάζονται)
Με φώτα, κορδέλες και δαχτυλίδια.


Είναι κι άγριος, διττά ερμηνευόμενος αυτός ο τόπος.
Και τα πουλιά πεθαίνουν, και τα μηνύματα χάνονται.
Και το νερό κυλά, μα τα ποτάμια είναι οι δρόμοι,
   και καθρεφτίζουν τα μάτια
      των Παιδιών του δρόμου καθώς κοιτάνε παραπονεμένα
         έναν ουρανό που δεν τους φέρθηκε καλά
Και πού είναι η διάθεση
Όταν στερείσαι το φως;

Ένα σπίτι κρύο κι άδειο
Τα λαμπάκια κάηκαν
Οι κορδέλες κόπηκαν
Τα δαχτυλίδια έσπασαν

Και στο τραπέζι σερβίρεται τσάι για ένα

Αποπειράσαι ποίηση
Σε καιρούς αντιποιητικούς
Σ' έναν κόσμο της αιτίας
Αναίτια πάντα αγαπάς
Κι ίσως τότε -και δε νομίζω να κάνω λάθος-
Να δούμε ένα χελιδόνι να φέρει την ελπίδα
Μέσα στα μάτια των τρελών.