Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

Φιλία... ο λυτρωτής της στενοχώριας.

Αν ποτέ σου κλάψεις
Κι άμα στενοχωρηθείς
Σκέψου πως υπάρχει
Ένας μικρός κόσμος
Κάτω από τα βλέφαρά σου...

Σκέψου ένα κόσμο
Όπου θα είσαι εσύ
Και οι φίλοι θα πλαισιώνουν
Την κάθε σου στιγμή

Και, άμα ποτέ σου θέλεις
Σκέψου πως υπάρχω εγώ...

Ένας καλός σου φίλος
Μία ανάμνηση από το παρελθόν
Που κάθε μέρα στη σκιά σου
Τον αγέρα οσμίζεται ψυχρόν...

Είναι ο αέρας που εκπνέεις
Ακόμα κι αν δε τον παρατηρείς
Και μόνο με την ανάσα σου
Γίνομαι περιχαρής!

Και, άμα ποτέ σου θέλεις, αν δεν κουραστείς
Σκέψου πως υπάρχω εγώ
Να σου λέω μέσα από την καρδιά μου
Άγγελέ μου, σ' αγαπώ!

Αφιερωμένο στη δεσποινιδα angel...
Ένας ταπεινός προσκυνητής

4 σχόλια: