Μην ψάχνεις για διαμάντια στις ακρογιαλιές που περπατάς
Αλλά βρες τον χαμένο εαυτό σου μέσα στα όνειρα και τις στιγμές που παρατάς…
Κι αν ποτέ σου αισθανθείς πως η ζωή σου γυρίζει την πλάτη μην φοβηθείς να της χαμογελάσεις
Κι αν ποτέ σου αισθανθείς πως η ζωή σου γυρίζει την πλάτη μην φοβηθείς να της χαμογελάσεις
Γιατί έτσι εκείνη θέλησε την άλλη της πλευρά εσύ να δοκιμάσεις…
Αφήνω τα ίχνη μου παντού για να τα δεις
Αφήνω τα ίχνη μου παντού για να τα δεις
Δεν θέλω να φύγεις, θέλω γρήγορα μέσα στην αγκαλιά μου εσύ να μπεις…
Δεν φοβήθηκε ποτέ της η ψυχή μου μονάχη της να περπατά μέσα στην ζωή σαν τον αλήτη
Δεν φοβήθηκε ποτέ της η ψυχή μου μονάχη της να περπατά μέσα στην ζωή σαν τον αλήτη
Μα ποτέ της δεν σταμάτησε να αναζητά ένα σταθμό κι ένα σπίτι…
Θα προχωράς μαθαίνοντας καλύτερα την ζωή που κλήθηκες να ζήσεις
Θα προχωράς μαθαίνοντας καλύτερα την ζωή που κλήθηκες να ζήσεις
Γιατί θα δεις ότι θα έρθουν στιγμές που πικρά σε μια απόμερη γωνιά θα δακρύσεις…
Κι όταν νιώσεις πως ήρθε η ώρα το αστέρι σου να δύσει...
Κι όταν νιώσεις πως ήρθε η ώρα το αστέρι σου να δύσει...
Μην ανησυχείς, γιατί πάντα θα υπάρχει μια ψυχή απ’ την οποία την ανάμνησή σου
κανείς δεν θα μπορέσει να την σβήσει…
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω τίτλο, τόσα χρόνια...
απλά υπέροχο.:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα:)
Γράφεις πάρα πολύ όμορφα
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις απίστευτο ταλέντο ;)