Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Τοίχος των ονείρων


Μία ιστορία που μου έλεγε ο παππούς μου

Πετώντας ελεύθεροι
Μέρα ή νύχτα
Κάπου ανάμεσα
Στον έκτο αιθέρα και τον έβδομο ουρανό

Υπάρχει ένας τοίχος
Τον έκτισαν οι άνθρωποι
Με τα όνειρά τους
Και τις ευχές που όλοι απονέμουν στ' αστέρια

Αυτός ο τοίχος είναι ψηλός
Και κατασκευασμένος από μια ουσία θεία
Δε μπορεί, μήτε θεός, μήτε θνητός
Τον τοίχο αυτό να ρίξει

Κι όμως, ένα ρήγμα στη μέση
Απειλεί με φοβέρες τους θεούς
Τα όνειρα να μην εκπληρώσει
Κι οι ζωές τόσων να μείνουν φτωχές από ελπίδα

Το ζήτημα είναι αν θα προλάβουμε
Μικρούλη μου Α.
Όνειρα που είχαμε -κι έχουμε ακόμα ίσως
Να αποκαταστήσουμε κι ο τοίχος να ξαναφτιαχτεί

Να αναπαύεσαι καλά παππού.
12/3/1917-4/2/1999





Να ήξερες πόσο δύσκολο είναι να πάρω τηλέφωνο να δω τι σκέφτεσαι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου