Μία ιστορία που μου έλεγε ο παππούς μου
Μέρα ή νύχτα
Κάπου ανάμεσα
Στον έκτο αιθέρα και τον έβδομο ουρανό
Υπάρχει ένας τοίχος
Τον έκτισαν οι άνθρωποι
Με τα όνειρά τους
Και τις ευχές που όλοι απονέμουν στ' αστέρια
Και τις ευχές που όλοι απονέμουν στ' αστέρια
Αυτός ο τοίχος είναι ψηλός
Και κατασκευασμένος από μια ουσία θεία
Δε μπορεί, μήτε θεός, μήτε θνητός
Τον τοίχο αυτό να ρίξει
Κι όμως, ένα ρήγμα στη μέση
Απειλεί με φοβέρες τους θεούς
Τα όνειρα να μην εκπληρώσει
Κι οι ζωές τόσων να μείνουν φτωχές από ελπίδα
Το ζήτημα είναι αν θα προλάβουμε
Μικρούλη μου Α.
Όνειρα που είχαμε -κι έχουμε ακόμα ίσως
Να αποκαταστήσουμε κι ο τοίχος να ξαναφτιαχτεί
Να αναπαύεσαι καλά παππού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου