Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Αποσπερίτης... κατά φαντασία

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Unholy Wars

Fools like me, who cross the sea and come to foreign lands
Ask the sheep for their beliefs, do you kill on God's command?


   Καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας, οι άνθρωποι πίστευαν σε θεότητες. Αυτό ανά καιρούς ακολουθούνταν από πολέμους. Σταυροφορίες, τζιχάντ, ολοκαυτώματα, αλλά και ρατσιστικές επιθέσεις από φανατικούς θρησκόληπτους "Στο όνομα του Θεού" έχουν συμβεί, είτε είναι γνωστές, είτε άγνωστες, αναγνωρισμένες από την εκάστοτε θρησκεία ή μη. Οι αιτίες τέτοιων πολέμων έγκεινται σε δύο μέτωπα.

   Το πρώτο είναι ο φανατισμός. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να πιστέψει σε ένα θεό. Από τον κεραυνό και τη βροχή μέχρι τις καταστροφές, τις οπτασίες και τα θαύματα, οι άνθρωποι δημιουργούσαν θεότητες. Αυτό πήγαζε από την ανάγκη τους να εξηγήσουν το ανεξήγητο, το άγνωστο. Καθώς οι Νεάντερταλ αδυνατούσαν να εξηγήσουν το φαινόμενο της φωτιάς, το θεοποίησαν. Οι αρχαίοι Έλληνες έδωσαν στην πίστη μια πιο ποιοτική χροιά, δημιουργώντας το δωδεκάθεο. Οι Χριστιανοί λάτρεψαν ένα δάσκαλο, καθαγίασαν τα διδάγματά του, θεοποιώντας και τον ίδιο. Στην πορεία μυθοποίησαν την παρουσία του, περιγράφοντας ορισμένες φορές αποκυήματα της φαντασίας και περνώντας τα για γεγονότα (τα γνωστά θαύματα). Οι Μουσουλμάνοι το ίδιο. Οι Βουδιστές, οι Ινδουιστές κι αμέτρητοι άλλοι πιστοί το ίδιο.

   Όλο αυτό πηγάζει από την ανάγκη του ανθρώπου να πιστέψει σε μία ανώτερη δύναμη, να επιβεβαιωθεί πως δε θα τραβήξει μόνος του το μυστηριώδες γεγονός της ζωής, πως κάποιος τον προσέχει και συμμερίζεται την ευθύνη. Με τον καιρό όμως, ο άνθρωπος έχασε την κριτική του σκέψη, επαναπαύτηκε στην υπόσχεση ενός Παραδείσου και δέχτηκε άκριτα ό,τι του προσφερόταν, φανατίζοντάς τον.

   Ο κοινός άνθρωπος φανατιζόταν από τους ιθύνοντες νους της θρησκείας (κι ελπίζω να μπορέσω στη συνέχεια να τονίσω τη διαφορά θρησκείας και πίστης), το δεύτερο μέτωπο. Άνθρωποι που δε φανατίστηκαν από τις υποσχέσεις, που είδαν, με καθαρότερο μυαλό, με καρδιά όμως γεμάτη ατομισμό και κακία, συμφέρον στο συγκεκριμένο κλάδο τέθηκαν επικεφαλής μυριάδων πιστών, τους καθοδήγησαν μέσω ψεμάτων και ψευδών υποσχέσεων (προσωπικά δεν πιστεύω πως ένα συγχωροχάρτι και μια δωρεά στην Εκκλησία θα συγχωρέσουν το βιασμό και ακρωτηριασμό τόσων ανήλικων παιδιών από το Giles de Rais το 1442) στο να τους ακολουθήσουν άκριτα, τους πήραν τις περιουσίες (το Βατικανό πχ κατέχει πάνω από το 20% των εκτάσεων της γης, περιουσία που ανέρχεται σε τρισεκατομμύρια), φαλκίδευσαν το όνομα της πίστης, κιβδήλωσαν τα διδάγματα με χρήμα, μίσος κι αίμα. Εξαιτίας αυτών υπάρχουν οι θρησκείες, η άλλη όψη της πολιτικής, εξαιτίας (και) αυτών η μαζοποίηση απέκτησε αρνητική σημασία (όπως είχε την καλοσύνη κάποια να μου πει). Κι εξαιτίας αυτών χύθηκε τόσο αίμα στα εδάφη των Αγίων Τόπων, της Μέσης Ανατολής, προ των πυλών της Κωνσταντινούπολης κι αλλού.

   Ο σκοπός της διδασκαλίας είναι να ανοίγει το μυαλό, μα ποιος φιλόσοφος βγήκε αλώβητος από την προσπάθειά του να ξυπνήσει τους κοιμισμένους ανθρώπους του σπηλαίου του Πλάτωνα; Ποιος από αυτούς που είδαν το φως δεν έμεινε εκεί; Κι από τους ελάχιστους που ήθελαν να κατέβουν ξανά στο σκοτάδι να απελευθερώσουν τους δέσμιους, ποιος κατάφερε να τους εμπνεύσει; Δείτε τη μοίρα του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Ιησού κι άλλων. Εξορίες, σκλαβιά, θάνατος από τους θρησκόληπτους. Δείτε την αντιμετώπιση του Θεοδοσίου Β' όταν κατέστρεψε ναούς για να χτίσει εκκλησίες, και συγκρίνετέ την με την αντιμετώπιση του Ιουλιανού, όταν έπραξε το αντίθετο.

   Το τραγούδι δεν είναι τυχαίο. Διαβάστε τους στίχους, νιώστε τη μουσική, αισθανθείτε τον πανικό της χαοτικής μας κοινωνίας, την ανάγκη που πηγάζει μέσα του (ειδικά από το 5:40 κι έπειτα). Και το κυριότερο, ας μην ξεχνάμε να σκεπτόμαστε κριτικά ό,τι μας δίνουν. Κι επειδή ξέρω ότι αυτό ίσως διαβαστεί από άτομα που με ξέρουν λίγο παραπάνω, δεν είμαι φερέφωνο κανενός. Παραμένω σκεπτικός και κρίνω οτιδήποτε μου έρχεται ως πληροφορία.

   Wake up! The only way to stop the massive killings is to open our eyes as wide as possible, even if reality scares us, to read the words between the lines.



 Mercy killings!Killings! Killings! Killings!



Next thing you 'll know, they 'll take my thoughts away!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου